Dennis Stierman werkte bij een installatiebedrijf waar hij een asbestsaneringstak heeft opgezet. Het lastige was dat zijn bedrijfsleider niet echt meewerkte. Dennis: “Als je moet trekken aan een dood paard is voor mij de lol er al snel af. Op een donderdag ben ik er mee gestopt en de dinsdag erop zat ik al bij Hemubo voor een gesprek. In de asbestwereld was mijn naam bekend, dus dat ik daar weg was ging kennelijk als een lopend vuurtje. Hier kon ik meteen starten en werd ik projectleider van de afdeling Milieutechniek.”
Wij saneren asbest in bewoonde en onbewoonde staat. Dat is en blijft een uitdaging omdat we elke keer met een heel strakke planning te maken hebben. Pas als wij klaar zijn met saneren kan het onderhoud of de renovatie pas beginnen. Ik ben elke dag opnieuw bezig het proces te verbeteren. Sneller, efficiënter, veiliger maar ook de financiën houd ik in de gaten. Daarnaast stuur ik de afdeling aan, we hebben 5 fantastische collega’s op kantoor en 6 vaklieden, echte professionals, die buiten lopen. Het is een leuk team met mensen die stuk voor stuk willen groeien. We hebben veel kennis in huis maar delen ook graag kennis met elkaar, met ketenpartners en binnen de verschillende werkmaatschappijen die Hemubo rijk is. We zijn echt een lerende organisatie.
Sneller, efficiënter, veiliger!
Dat het elke dag een uitdaging is de strakke planning te halen zonder de veiligheid, voor ons het allerbelangrijkste van alles, uit het oog te verliezen. Daarnaast krijg je hier de mogelijkheid geheel zelfstandig te werken, als je denkt dat het beter kan, moet je dat ook doen. Dat vertrouwen is er. Je kan jezelf hier dus goed ontwikkelen.
Een gigantische opgave was het Rivierenhuis waar we 32 woningen moesten saneren in één week. We liepen daar met 8 man en de uitvoerder was er elke dag. Ik had constant contact met de vaklieden. Er was daar veel asbest, risicoklasse 2. Aan mij de taak hoe daar te saneren. Er moest een beter plan komen dan het op de ‘traditionele manier’ te doen. Dat hebben we gedaan door de bron van het asbest te zoeken en dat te saneren zonder dat er vezels vrijkomen. Dat betekende dat we geen laboratorium op hoefden te bouwen, de shifttijden niet in acht hoefden te nemen en geen pakken hoefden te dragen. Daardoor konden we acht uur per dag aan de slag. Wij hebben op de bestaande bronnen een validatie uitgevoerd zodat wij deze bronnen terug konden brengen naar een lagere risicoklasse 1. Hierdoor konden wij sneller maar toch veilig werken en de planning halen. Deze validatie hebben wij uitgevoerd met het inventarisatiebureau, laboratorium, onze vakmensen en met gebruik van Fibercover©.
Dat je moet doen wat je belooft. En dat je elke dag weer iets beter moet willen worden. Dat is een les die ik geleerd heb van een meneer die naast een heel goed lopend bedrijf ook ondernemers coacht. Ik sprak hem en hij vertelde mij over een ondernemer die trots vertelde dat hij al 20 jaar hetzelfde doet en er heel goed in is. Dan doe je het al 19 jaar verkeerd, dat was zijn antwoord. Omdat je dan stilstaat. En daar ben ik het mee eens. Elke dag kan je een kleine verbetering maken ten opzichte van de voorgaande dag. Dat kan ook in iets kleins zitten hé, in een mailtje opstellen bijvoorbeeld. Het plezier in mijn werk is meteen minder als de uitdaging er niet meer is. Daag je daarom elke dag uit om een stapje beter te worden.
Doe wat je zegt, laat je zien, laat je horen!
Onze collega’s delen hun verhalen en vertellen waarom ze met trots bouwen aan vandaag en vernieuwen voor morgen.
