Vindingrijkheid en vakmanschap

Jeroen is loyaal. Voor hij bij Hemubo terecht kwam was hij 15 jaar werkzaam bij een plaatselijke loodgieter. Daarna heeft hij een korte periode bij een grote aannemer gewerkt en toen de crisis kwam en hij moest vertrekken kwam Hemubo in zicht. En daar zit Jeroen al weer 12,5 jaar op zijn plek. En er is geen reden te vertrekken. Jeroen: “Ik kende iemand die al werkzaam was bij Hemubo en hij gaf mij het nummer van Ron. Ik heb hem gebeld, ik kon langskomen en ik was aangenomen. Zo snel en makkelijk ging het. Er kwam nog wel een kink in de kabel, nog binnen mijn proeftijd scheurde ik mijn achillespees af en kreeg ik loopgips. Ik toch maar met dat gipsbeen naar de bouwplaats, maar op mijn knieën of een ladder op ging gewoonweg niet. Toen heb ik mij de rol van ‘leidinggevende’ maar aangenomen en gezorgd dat de vaklieden op het juiste moment op de juiste plek waren. Ik stuurde de ZZP’ers aan en hield de planning in de gaten. Op die manier kon ik, ondanks mijn handicap, mijn steentje bijdragen. Ik ben daar Hemubo ook erg dankbaar voor, want ze hadden natuurlijk ook van me af gekund.” 

Wat voor werk doe je?

Nadat ik op onfortuinlijke wijze in een andere rol terecht kwam dan eigenlijk de bedoeling smaakte het onverwacht naar meer. Dus ik ben montage-projectleider. Ik houd mij nog steeds bezig met het reilen en zeilen op de bouwplaats. Ik stuur de vaklieden aan, leidt nieuwelingen op. Ik run mijn eigen toko, zo voel ik dat. Een concreet voorbeeld van ons werk is bijvoorbeeld woningen gasloos maken, aanleggen van warmtepompen, CV installaties installeren, alles met betrekking tot ventilatie, rioleringen en waterleidingen. We zijn kortom een installatiebureau voor water technische werkzaamheden.

Ik ben daar Hemubo ook erg dankbaar voor

Wat maakt jouw werk zo leuk?

Het leukste vind ik de bewoners, zij zijn tenslotte mijn klant. De communicatie met hen is ontzettend belangrijk. Soms hebben bewoners ontzettend veel spullen opgespaard, dan is het aan ons daar netjes mee om te gaan. En als je dat goed en met respect doet maak je bewoners blij. Dat vind ik heel leuk. Verder ben ik blij met mijn collega’s, we hebben een gezellig team en ik werk veel met collega’s die er ook al lang zijn. Het heeft iets van een familiebedrijf ook al groeien we hard. We helpen elkaar, dat vind ik ook belangrijk.

Welke hoogtepunten staan je bij in je carrière tot nu toe?

Als ik, samen met Niels van Surksum, directeur W-techniek, het plan van aanpak bij de woningcorporatie ga bespreken. Daar gaat een uitvraag aan vooraf. Dat is al heel leuk omdat we gaan bedenken hoe we het project het beste kunnen aanpakken. Bij de woningcorporatie is het aan ons het plan te verkopen. Vaak heeft de woningcorporatie zelf ook een idee hoe ze een project graag uitgevoerd willen hebben. En dan komt het aan op perfecte communicatie. Het is belangrijk goed en duidelijk uit te leggen waarom wij het anders willen doen. Als het goedkoper is, is de woningcorporatie meestal blij. Maar een project kan ook meer tijd nodig hebben. Dan komt het dus aan op een goede onderbouwing. Bijvoorbeeld door aan te geven dat het minder overlast betekent voor de bewoners. Of dat leidingen mooier weggewerkt kunnen worden. 

Een ander hoogtepunt is elke keer als bewoners blij zijn. In principe kijken bewoners voor de aanvang van de werkzaamheden tegen de overlast en het gedoe op. Logisch. Maar als we bezig zijn, dan zijn ze vooral blij. We halen steeds een hoog rapportcijfer op de bewonerstevredenheidsladder. Als ik op een galerij een bewoner tegen een collega van mij hoor roepen: ‘Sjonny, heb je nog een shaggie voor mij?’, dan moet ik lachen.

Wat is de belangrijkste les die je hier hebt geleerd?

Dat je beslissingen moet nemen. Als je dat niet durft krijg je niet terug wat je verwacht. Dat heb ik moeten leren.

Welk advies heb je voor toekomstige collega’s?

Nooit in problemen denken, er zijn hooguit uitdagingen, maar die zijn er elke dag toch weer. We hebben het wel eens meegemaakt op een project dat we aan de slag moesten bij een bewoner, maar de man had te avond ervoor te diep in het glaasje gekeken. Hij lag op de bank maar we kregen hem niet wakker. Achter de bank moesten wij aan de slag. Toen hebben we de man, met bank en la, aan de andere kant van de kamer gezet en hebben we ons werk af kunnen maken. Dat was dus geen probleem, hooguit een uitdaging en dan ook nog een leuke!